پاورپوینت بیماریهای نقص سیستم ایمنی

بیماری‌های نقص سیستم ایمنی به مجموعه‌ای از اختلالات گفته می‌شود که عملکرد عادی سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث کاهش توانایی بدن در مقابله با عوامل بیمارزا می‌شوند. این اختلالات می‌توانند از نظر شدت و نوع علائم بسیار متنوع باشند و می‌توان آن‌ها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد: نقص ایمنی اولیه و نقص ایمنی ثانویه.

نقص ایمنی اولیه

تعریف و علل

نقص ایمنی اولیه (PID) به اختلالات ارثی اطلاق می‌شود که در آن سیستم ایمنی از بدو تولد به درستی عمل نمی‌کند. این نقص ممکن است ناشی از نقص در ژن‌های خاص باشد که به تولید پروتئین‌ها و سلول‌های ایمنی وابسته است. در افرادی که دچار این وضعیت هستند، بدن نمی‌تواند به طور مؤثر با عفونت‌های ویروسی، باکتریایی و سایر عوامل آسیب‌زا مقابله کند. برخی از بیماری‌های شایع در این گروه شامل آمیلودوز، کم‌خونی همولیتیک و سایر عفونت‌های مکرر هستند.

علائم

علائم این نوع نقص ایمنی شامل عفونت‌های مکرر، عفونت‌های جدی و غیرمعمول و نشانه‌های بالینی دیگر مانند تأخیر در رشد و تکامل است. این بیماران معمولاً باید تحت درمان‌های ویژه‌ای قرار گیرند تا خطر عفونت‌ها کاهش یابد.

نقص ایمنی ثانویه

تعریف و علل

نقص ایمنی ثانویه به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن سیستم ایمنی بدن به دلیل عواملی مانند بیماری‌های دیگر، درمان‌ها یا شرایط محیطی دچار اختلال می‌شود. عوامل زمینه‌ساز این نوع نقص ایمنی می‌تواند شامل ویروس‌ها (مانند ویروس نقص ایمنی انسانی یا HIV)، برخی از داروها (مثل داروهای سرکوب کننده ایمنی)، و بیماری‌های مزمن (مانند دیابت یا سرطان) باشد.

علائم

علائم نقص ایمنی ثانویه مشابه نقص ایمنی اولیه است، اما معمولاً پس از بروز اولین علائم بیماری زمینه‌ای مشاهده می‌شوند. این بیماران هم به عفونت‌های مکرر و جدی مستعد هستند و نیاز به نظارت و درمان خاص دارند.

بیماری‌های نقص سیستم ایمنی تأثیر قابل توجهی بر روی کیفیت زندگی بیماران دارند و تشخیص و درمان زودهنگام آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. درمان‌ها معمولاً شامل پیشگیری از عفونت‌ها، درمان‌های دارویی و در برخی موارد، پیوند‌های سلول‌های بنیادی می‌باشند. متخصصان با پایش وضعیت این بیماران می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش عوارض ناشی از عفونت‌ها کمک کنند.